reactie uit de grensregio op het feit dat ISIS uranium in handen heeft

Vandaag werd het volgende bericht rondgestuurd over Nederlandse en Duitse anti-kernenergielijsten:

Het Bundesverband Bürgerinitiativen Umweltschutz (BBU) heeft altijd voor verdere verspreiding van nucleair materiaal en nucleaire technologie gewaarschuwd. Daarmee reageert de BBU op de berichten dat ISIS in Irak 40 kilo uranium in bezit heeft. “In verhouding tot de wereldwijd beschikbare hoeveelheden uranium is 40 kilo niet bijzonder gevaarlijk, maar ook met 40 kilo uranium kunnen een serieuze besmetting veroorzaken,” aldus de BBU.

De anti-kernenergiebeweging waarschuwt al jaren dat ook met relatief kleine hoeveelheden uranium zogenaande “vuile bommen” gemaakt kunnen worden. Het daarvoor noodzakelijke materialen is vaak slecht beveiligd. Het kan in onderzoeksinstituten, fabrieken en ziekenhuizen woren aangetroffen. Technisch is het bovendien gemakkelijk om zo’n “vuile bom” te maken als een “echte” atoombom. Voor “vuile bommen” is verrijkt uranium noch plutonium noodzakelijk.

Met het oog op de beveiliging van uranium van in Duitsland opgeslagen uranium heeft de BBU grote kritiek op de situatie bij de enige Duitse uraniumverrijkingsfabriek in het vlakbij Enschede gelegen Gronau. Hier wordt uiterst gevaarlijk uraniumhexafluoride in containers onder de blauwe hemel opgeslagen. En daarbij gaat het niet om 40 kilogram – in deze openluchtopslag mag meer dan 40.000 ton uraniumhexafluoride opgeslagen worden. Enige bescherming tegen diefstal of sabotage is er niet. De containers worden niet door betonnen afscheidingen of met water gevulde grachten omgeven. Ze zijn enkel door een normaal hekwerk afgeperkt, waarmee normaal gesproken kippenrennen worden afgescheiden (zie de foto aan het begin van dit bericht).

De BBU veroordeelt elke militaire en terroristische toepassing van uranium en plutonium en eist daartoe de onmiddellijke stopzetting van alle kerncentrales en nucleaire fabrieken. “Er mag niet voortdurend nieuw kernafval geproduceerd worden die uiteindelijk ook voor wapenproductie ingezet kan worden,” aldus Udo Buchholz uit Gronau en lid van het bestuur van de BBU.

==============================

In aanvulling op het bovenstaande kun je je afvragen wat dat uranium in Mosul deed. Het was voor onderzoeksdoeleinden aanwezig bij de universiteit van Mosul, maar niet elke universiteit doet onderzoek naar nucleaire technologie (in Nederland alleen de TU Delft), dus waarom dan uitgerekend een universiteit in een stad waar al tien jaar om gestreden wordt. Het kan ook niet uit het tijdperk van Saddam Hoessein stammen, want dan hadden de Amerikanen het in 2003 als bewijsstuk gepresenteerd van een Iraaks kernwapenprogramma dat de invasie van dat jaar had kunnen rechtvaardigen. Maar heeft de Amerikaanse legerleiding er daarna dan wel in toegestemd dat om in Mosul nucleair onderzoek te laten verrichten? En wat bezielde hen daarbij?

Ook maakt het duidelijk dat kerncentrales, nucleaire instellingen of munitiefabrieken altijd in handen kunnen vallen van anderen. In de diverse berichten over het feit dat ISIS het uranium van Mosul in handen heeft gekregen wordt ook gemeld dat ze in de provincie Anbar een fabriek in handen hebben gekregen waar ooit chemische wapens vervaardigd werden.

En een paar honderd kilometer verderop worden raketten afgevuurd op Israëlische nucleaire en (petro)chemische installaties. Deze kunnen ook tot massavernietigingswapens omgevormd worden zonder dat ze in handen van "de vijand" hoeven te vallen.