De vier jaar geleden uit Irak gevluchte journalist Mattie Al Shamany, die thans in Enschede woont, meldde eerder deze maand al, op basis van door hem verkregen informatie van contacten in Mosul, dat verdrijving, bekering of het betalen van een speciale belasting of losgelden voor ontvoerde familieleden de drie keuzes waren waarvoor de ooit omvangrijke christelijke bevolking van Mosul werd geplaatst. Al eerder wist hij, tijdens een gesprek in april met staatssecretaris Teeven over de positie van christenen in het noorden van Irak te vertellen dat dit in grote delen van Mosul toen al praktijk was. Formeel was Mosul in handen van de regering, in werkelijkheid deelden ISIS en verwante groeperingen er de lakens uit en moesten christenen “beschermingsgeld” betalen.
Deze informatie van Mattie Al Shamany heeft ABM op 30 juni jl. nog voorgelegd bij de presentatie aan de Vaste Commissie Buitenlandse Zakenvan de Tweede Kamer van een samen met Jubilee Campaign opgestelde rapportage over wandaden in Syrië en Irak en de betrokkenheid van Turkije daarbij. In zijn inleiding bij deze presentatie deelde ABM-voorzitter Aziz Beth Aho zijn verbijstering over het feit dat de NAVO na de inname van Mosul door ISIS wel in spoedzitting bijeen was gekomen om te spreken over het lot van Turkse diplomaten die daarbij waren ontvoerd, maar dat daarbij niet is gesproken over het vreselijke lot van Iraakse burgers die in de ogen van ISIS het verkeerde geloof aanhangen en waarbij ISIS er niet voor terugdeinst om christenen te kruisigen.
In het Trouw-artikel wordt verwezen naar een eerdere oproep van ABM, een kleine maand geleden, aan de politiek en het bredere publiek (de oproep werd op 18 juni jl. op de opinie-pagina van Trouw geplaatst) om de opmars van ISIS te stoppen. Daarbij gaf ABM als richting aan om vooral de brandstof bij deze jihadistische furie weg te halen en het vuur niet verder op te stoken. Dus het tegengaan van de ruimhartige levering van wapens, strijders en financiële middelen vanuit met name de Golfstaten maar ook Turkije die overigens veelal als doorvoerland fungeren voor wapens, strijders en financiële middelen die uit Westerse landen afkomstig zijn en dus ook hier in het Westen bij de wortel aangepakt zoude moeten worden. ABM vreesde toen al dat het Westen geen andere oplossing wist te verzinnen dan de inzet van drones of het opschroeven wapenleveranties aan partijen die ISIS zouden willen bevechten maar deze terreurorganisatie daardoor alleen maar sterker maken.
De angst dat het Westen meent het probleem met meer wapens in plaats van minder meent te moeten beteugelen, blijkt inmiddels gegrond. Vorige week nog besloot de Amerikaanse regering om voor 500 miljoen dollar aan wapens te leveren aan oppositionele groepen in Syrië waarvan men hoopte dat deze ISIS daarmee zullen bevechten, terwijl de recente geschiedenis leert dat een groot deel van deze wapens uiteindelijk in handen van ISIS komt. Ondanks herhaald aandringen van diverse Kamerleden en een overvloed aan concrete aanleidingen daartoe zijn regering en Kamer tot dusverre een debat over een adequate aanpak van ISIS uit de weg gegaan en bagatelliseert de Nederlandse regering, daarin gesteund door een Kamermeerderheid, dat in Syrië en Irak wandaden plaatsvinden die specifiek tegen de hier van oudsher woonachtige christenen zijn gericht en dat met de opkomst van ISIS en soortgelijke groepen het christendom uit haar bakermat, het Midden-Oosten, dreigt te verdwijnen.
De Aramese Beweging voor Mensenrechten doet een dringend beroep op de Nederlandse politiek om deze dreiging serieus te nemen, voordat het te laat is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten