Op dinsdag 16 december 2014 heeft een Russische milieu-activiste uit Jekaterinburg via de Münsterse advocaat Wilhelm Achelpöhler het Openbaar Ministerie in Münster verzocht om heropening van de strafrechtelijke vervolging van de Gronause vestiging van Urenco. Daarbij gaat het om de illegale export van circa 27.000 ton verarmd uranium die sinds het midden van de jaren ‘90 van de vorige eeuw vanuit Gronau als kernafval naar Rusland is geëxporteerd. Officieel mocht Urenco dit kernafval met toestemming van de Duitse federale regering als „grondstof“ benoemen. De export van kernafval is volgens de Duitse kernenergiewet wederrechtelijk. Midden november heeft de federale regering het verarmd uranium dat in Gronau massaal als radioactief afval vrijkomt bij het uraniumverrijkingsproces, echter voor he teerst als kernafval benoemd.
Al in 2006 is de milieu-activiste van de Russische milieuorganisatie Ecodefense samen met drie andere Russische milieu-activisten in Münster een strafzaak tegen Urenco gestart vanwege deze illegale export van kernafval. Deze aangifte is toen terzijde gelegd op grond van de officiële benoeming van het afval als “grondstof”, hoewel bij de drie Russische opslagplaatsen Novouralsk (bij Jekaterinburg), Seversk (bij Tomsk) en Angarsk geen hergebruik van het verarmd uranium plaatsvindt. Nu het Gronause kernafval geherdefinieerd is als afval, kan de Russische milieuactiviste Olga Podosenova het Openbaar Ministerie in Münster de kernafvalexport opnieuw laten onderzoeken.
“In Rusland ligt verspreid over drie plekken 27.000 ton kernafval uit het Westfaalse Gronau. Noch Urecno noch de Duitse federale regering hebben destijds de verantwoordelijkheid willen nemen voor deze illegale export van kernaval. Maar wat moet hier in Rusland met het Gronause kernafval gebeuren? Mijn mooie land is niet stortplaats voor Duits kernafval en ik verwacht dat het Openbaar Ministerie in Münster het onderzoek nu wel serieus neemt. Niemand weet hoe kernafval veilig opgeslagen kan worden – in Duitsland noch in Rusland. De export was volslagen onverantwoord,” aldus Olga Podosenova van Ecodefense.
“Wij ondersteunen deze juridische zaak van de Russische milieubeweging. Urenco heeft het zich in het verleden erg gemakkelijk gemaakt door het afval gewoon naar Rusland te exporteren. Ook hier in Gronau is het vraagstuk van het kernafval nog volkomen onopgelost. Er ligt 13.000 ton afval in Gronau gewoon in de open lucht. Nog eens 13.000 ton ligt op dit moment in Frankrijk. Een veilige opslag is nog niet in het zicht. Wij eisen van de federale regering en van Urenco daarom enerzijds de erkenning dat de kernafvalexport naar Rusland inderdaad wederrechtelijk was en anderzijds dat de productie van kernafval in Gronau zelf eindelijk wordt stopgezet en dat laatste betekent de sluiting van de uraniumverrijkingsfabriek,” aldus Udo Buchholz van het Bundesverband Bürgerinitiativen Umweltschutz (BBU).
Al in 2006 is de milieu-activiste van de Russische milieuorganisatie Ecodefense samen met drie andere Russische milieu-activisten in Münster een strafzaak tegen Urenco gestart vanwege deze illegale export van kernafval. Deze aangifte is toen terzijde gelegd op grond van de officiële benoeming van het afval als “grondstof”, hoewel bij de drie Russische opslagplaatsen Novouralsk (bij Jekaterinburg), Seversk (bij Tomsk) en Angarsk geen hergebruik van het verarmd uranium plaatsvindt. Nu het Gronause kernafval geherdefinieerd is als afval, kan de Russische milieuactiviste Olga Podosenova het Openbaar Ministerie in Münster de kernafvalexport opnieuw laten onderzoeken.
“In Rusland ligt verspreid over drie plekken 27.000 ton kernafval uit het Westfaalse Gronau. Noch Urecno noch de Duitse federale regering hebben destijds de verantwoordelijkheid willen nemen voor deze illegale export van kernaval. Maar wat moet hier in Rusland met het Gronause kernafval gebeuren? Mijn mooie land is niet stortplaats voor Duits kernafval en ik verwacht dat het Openbaar Ministerie in Münster het onderzoek nu wel serieus neemt. Niemand weet hoe kernafval veilig opgeslagen kan worden – in Duitsland noch in Rusland. De export was volslagen onverantwoord,” aldus Olga Podosenova van Ecodefense.
“Wij ondersteunen deze juridische zaak van de Russische milieubeweging. Urenco heeft het zich in het verleden erg gemakkelijk gemaakt door het afval gewoon naar Rusland te exporteren. Ook hier in Gronau is het vraagstuk van het kernafval nog volkomen onopgelost. Er ligt 13.000 ton afval in Gronau gewoon in de open lucht. Nog eens 13.000 ton ligt op dit moment in Frankrijk. Een veilige opslag is nog niet in het zicht. Wij eisen van de federale regering en van Urenco daarom enerzijds de erkenning dat de kernafvalexport naar Rusland inderdaad wederrechtelijk was en anderzijds dat de productie van kernafval in Gronau zelf eindelijk wordt stopgezet en dat laatste betekent de sluiting van de uraniumverrijkingsfabriek,” aldus Udo Buchholz van het Bundesverband Bürgerinitiativen Umweltschutz (BBU).
*****
Toevallig stond op donderdag 18 december 2014 een artikel in Trouw onder de veelzeggende kop "Poetin trakteert op kerncentrales - voordelige aanbiedingen van Rosatom moeten de kopers meer afhankelijk van Moskou maken".
Daarin staat onder andere:
"In ruil voor een kernreactor geeft het staatsbedrijf [Rosatom] korting op brandstof en wordt radioactief afval teruggenomen. Het laatste is uniek. Andere bedrijven zijn vaak niet in staat het afval op te ruimen omdat wetgeving dat verbiedt. Maar Poetin tekende in 2001 een wet die dit mogelijk maakt."
De genoemde afvalleveranties zijn dus niet wederrechtelijk volgens de Russische wetgeving. Ecodefense valt ook nog heel veel werk in eigen land te doen!
Verder stelt het artikel:
"Terwijl andere landen na de kernramp in het Japanse Fukushima hun nucleaire ambities hebben afgebouwd, zijn de Russen juist veel meer geen investeren in nucleaire technologie."
Alsof nabij hun grenzen nooit een kernramp in Tsjernobyl heeft plaatsgevonden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten