De Ontmoetingskerk is niet echt een nieuwe kerk, maar de "vernieuwbouwde" voormalige Vredeskerk. Bij een "vernieuwbouwde" kerk hoort ook een nieuwe naam, zo meende de Protestantse gemeente Enschede, en daarbij kwam de naam "Ontmoetingskerk" bovendrijven als hedendaagse, handen-uit-de-mouwen invulling van het woord "vrede" dat bij de bouw van de Vredeskerk, in 1954 en dus negen jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, een concreet verlangen was.
Het thema "Vrede Verbindt" verbindt op zichzelf de oude en de nieuwe naam - vrede en ontmoeting - met elkaar en zowel buiten - bij de oude kerkmuren - als binnen - in de nieuwe ontmoetingsruimte - hing de VREDEsvlag waarop het woord "vrede" centraal staat in de veelkleurige diversiteit.
De wereldvredesvlam werd binnengebracht door leden van de Bleekkerk in Almelo die vanuit deze stad met de vlam naar Enschede waren gelopen.
Leerlingen van zes klassen van vier verschillende Enschedese scholen hadden een collage gemaakt van onderling verbonden schilderijen die bevestigd aan de tafel met de kaarsen van de Wereldvredesvlam en aan het orgelbalkon in de kerk werden gepresenteerd.
De verschillende onderdelen van het gevarieerde programma werden verbonden door zeer gewaardeerde optredens van "De Reisgenoten" (hieronder tijdens de sound-check).
De hoofdspreker, Alexander Rinnooy Kan, begon zijn inleiding bij hetzelfde naoorlogse verlangen naar vrede als waarnaar de vorige naam van de kerk verwees. De volgeschreven dagboekjes van zijn vader toen deze tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken zat in het Groningse haren en in de april- en eerste dagen van mei alle geruchten van het oprukken van de geallieerden neerkrabbelde. Onder de laatste datumnotitie in het dagboek, "5 mei 1945", stond slechts één woord: "vrij".
Volgens Rinnooy Kan kan moeilijk onderschat worden hoe belangrijk de bevrijding van angst en van rechteloosheid is. Alleen zonder die angst kun je 's avonds vredig naar bed gaan en op zoek gaan naar vrede en harmonie in je eigen omgeving.
Net als de Enschedese Ambassadeur van de Vrede, Seçil Arda, twee dagen eerder verwees ook hij naar de Global Peace Index waarop de landen niet uitsluitend naar de mate van oorlogsgeweld waren gerubriceerd. Zo staat Mexico ook zeer laag op deze index genoteerd vanwege de daar woedende extreem gewelddadige drugsoorlog die jaarlijks meer slachtoffers kost dan de oorlogen in Algerije, Irak en Afghanistan bij elkaar (althans, in 2013).
Volgens Rinnooy Kan is vrede een situatie die het waard is om bevochten te worden. Dat doen onze militairen, volgens hem, maar ook zelf kunnen wij er een bijdrage aan leveren door ons wereldwijd maar ook in onze eigen omgeving in te zetten voor democratie (zodat iedere stem en iedere mening mee kan tellen), voor sociale rechtvaardigheid (vooral een strijd tegen de door de globalisering toenemende economische ongelijkheid, wereldwijd en binnen onze eigen samenleving) en voor duurzame ontwikkeling (en dus tegen de roofbouw die we op onze aarde, onze leefomgeving maar ook onze bestaansmiddelen aan het plegen zijn).
Aansluitend op deze oproep om onszelf ook in te zetten voor de vrede werd het vanuit de voorbereidingsgroep ontwikkelde project Pakhetop! gepresenteerd: een online vredeswerkplaats voor een betere wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten