Uiteindelijk leidde dit tot de volgende tekst (in de vertaling van Ardan Kulhan):
Op 22 april 2013 zijn de aartsbisschoppen Yuhanna Ibrahim en Paulus Yazici, respectievelijk de Syrisch-orthodoxe en Grieks-orthodoxe bisschoppen van Aleppo in Syrië, onderweg naar Aleppo door een onbekende groep ontvoerd. Hun chauffeur, Fathallah Kabud, is later dood teruggevonden. Volgens Fuad Eliyah, die tijdens de ontvoering in de auto zat en de ontvoering heeft overleefd, komen de ontvoerders uit de Kaukasus. Na de ontvoering is er niets meer vernomen van de bisschoppen, maar zijn er veelvuldige speculatieve en onware berichten hierover achter elkaar verschenen. Vanwege deze speculaties en mijn persoonlijke interesse ben ik via het internet deze zaak nauwlettend gaan volgen en onderzoeken. Mijn eerste bevindingen heb ik gepubliceerd op 29 september 2013 in mijn eerste artikel van 15 bladzijden op de website www.suryaniler.com. (1)
Tijdens mijn onderzoek stuitte ik op een artikel op de website www.kavkazcenter.com, die goede banden heeft met het “Kaukasus Emiraat”; de Jihadisten uit de Kaukasus zijn over het algemeen gelieerd aan dit Emiraat. Het betrof een artikel waarin werd gesuggereerd dat Magomed Abdurrakhmanov, alias Abu Banat, die te zien was op videobeelden van onthoofdingen die in juni op het internet circuleerden, min of meer een Russische agent was. De kop van het artikel luidde: De Russische voetstappen in Syrië. In het genoemde artikel stond tevens dat Abu Banat de twee eerder genoemde religieuze leiders had ontvoerd en hen heeft vermoord door middel van een gordel vol met explosieven. (2)
Aan de andere kant heb ik gemerkt dat er op de website www.all4syria.info, die sympathiseert met het Vrije Syrische Leger (VSL), verschillende artikelen over Abu Banat zijn verschenen. Het eerste artikel was een week vóór de ontvoering gepubliceerd en daarin werd het kamp van Abu Banat in het dorp Meşhed Ruhin beschreven als een “fantasiekamp”. (3) Het tweede artikel verscheen ongeveer een maand na de ontvoering, op 26 mei 2013. Volgens het tweede artikel was er een aanval op het kamp van Abu Banat gepleegd en was hij het kamp ontvlucht. Volgens hun informatie heeft Abu Banat diverse misdrijven gepleegd, zoals het vermoorden van een commandant van het VSL, het gebruiken van chemische wapens (Sarin gas) in het dorp Khan Al-Assal, dichtbij Aleppo en tevens het ontvoeren van de beide bisschoppen. (4) Volgens de informatie van deze twee verschillende groepen was Abu Banat gevlucht en is zijn verblijfplaats sindsdien onbekend.
Op 26 juli 2013 zijn er in de Turkse media diverse berichten verschenen waarin vermeld staat dat de persoon op de videobeelden van onthoofdingen in Konya in Turkije was aangehouden en dat de vermoorde personen de ontvoerde twee bisschoppen betroffen. Volgens deze berichten was Magomed A. bij toeval aangehouden en was hij later het land uitgezet, omdat hij zonder paspoort naar Turkije was gekomen. Alleen het dagblad Vatan Gazetesi had een afwijkend bericht geschreven. Volgens hun berichtgeving was deze persoon eerst vrijgelaten, waren de vermoorde mensen niet de bisschoppen en was hij bij een operatie in Istanboel aangehouden. (5)
Naar aanleiding van deze berichten heeft het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken tegen de vertegenwoordigers van de Syrisch-orthodoxe Kerk verklaard dat deze persoon niets met de bisschoppen te maken had en dat zij hem het land hadden uitgezet. Deze informatie is via de website van de kerk aan de gemeenschap medegedeeld.
Omdat ik het sterke vermoeden had dat Magomed A. mogelijk Magomed Abdurrakhmanov kon zijn, ben ik vervolgens nagegaan of er tegen deze persoon een onderzoek was begonnen. Ik heb toen ontdekt dat er tegen hem een onderzoek was gestart en dat hij op 4 juli in Istanboel was gearresteerd vanwege wapenbezit en lidmaatschap van al-Qaeda. Bij het bestuderen van het onderzoeksdossier heb ik begrepen dat de Turkse politie meent dat het in het geval van de onthoofde mensen om de twee bisschoppen gaat. Op de vraag of hij degene was die op de videobeelden de mensen had onthoofd, gaf hij het volgende antwoord: “Ja, ik ben degene die de mensen heeft onthoofd. Dit is daar heel normaal. Daar vinden iedere vrijdag dergelijke dingen plaats.” Hij verklaarde verder dat de bij hem aangetroffen draadloze telefoons afkomstig waren van ene Abu Jafer. Volgens hem was Abu Jafer van de Turkse geheime dienst.
Het Openbaar Ministerie had het Ministerie van Justitie om toestemming voor onderzoek verzocht, aangezien onthoofding een misdrijf tegen de menselijkheid is. Het Ministerie van Justitie had geen toestemming verleend, omdat het een binnenlandse Syrische aangelegenheid was en omdat Turkije geen schade berokkend was. In het dossier heb ik notities en informatie van de Turkse inlichtingendienst over de bisschoppen aangetroffen. Volgens deze notities zijn de bisschoppen ontvoerd door de groep van Ketibetùl Muhajirun, oftewel door de groep van Abu Banat. In deze documenten staat vermeld dat de bisschoppen na de ontvoering eerst naar het dorp Anjura bij Aleppo en daarna naar het dorp Sermade/Derridizze bij Idlib waren gebracht. Er staat ook dat de ontvoerders van plan waren een gevangenenruil te doen. In het vervolg van deze informatie staat ook dat de onthoofde mensen waarschijnlijk de ontvoerde bisschoppen waren.
De Turkse politie heeft geen effectief onderzoek verricht. Er is slechts een eenvoudig proces-verbaal van twee bladzijden opgesteld. Het antwoord met betrekking tot het lot van de bisschoppen is daarom in het dossier onbeantwoord gebleven. Naar aanleiding van deze informatie ben ik er zeker van dat Abu Banat de ontvoerder is. Ik heb mijn informatie via de media bekendgemaakt. Een groot aantal belangrijke en kritische kranten hebben hierover geschreven. In Duitsland heeft de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) hierover een halve bladzijde gepubliceerd. In Nederland had het Reformatorisch Dagblad hier aandacht aan besteed. Net als de heer Pieter Omtzigt van het CDA in Nederladn heeft de heer Erol Dora (een parlementariër van ons volk in Turkije) schriftelijke vragen gesteld in het Turkse parlement naar aanleiding van mijn bevindingen. De Turkse regering heeft zijn vragen tot op heden niet beantwoord. Daarom heb ik besloten een handtekeningenactie te starten op het internet. Ik heb alle landen verzocht om hun informatie over de ontvoerde bisschoppen openbaar te maken.
De eerste zitting van Abu Banat zal plaatsvinden op 21 mei 2014 in Istanboel. Het is niet te laat om duidelijkheid te krijgen over de ontvoering van de bisschoppen. De Turkse regering zwijgt echter nog steeds hierover.
Ik weet niet of de ontvoering vooraf gepland was. Ik weet evenmin of Turkije hierbij betrokken was en is. Ik weet echter wel dat Turkije geen toestemming heeft verleend voor onderzoek naar deze persoon die mensen heeft onthoofd en dat Turkije de ontvoering van de bisschoppen niet nauwlettend en effectief heeft onderzocht. Integendeel, Turkije heeft onjuiste informatie gegeven met de mededeling dat Abu Banat na de aanhouding het land was uitgezet. Turkije is op dit verantwoordelijk en ons allen antwoorden schuldig.
Turkije dient een beleid te voeren tegen moordpartijen en plunderingen in Syrië. Het is nog steeds niet duidelijk wat er zat in de duizenden vrachtwagens van de Turkse geheime dienst (MIT) naar Syrië. Het is nog steeds niet bekend wie de zware wapens en munitie levert aan de Jihadisten. Bij de recente aanval op Kesab in Syrië beschuldigen de ontvluchte Armeniërs de Turken. We weten dat de gewonde strijders van de oppositie voortdurend met Turkse ambulances naar Hatay in Turkije worden gebracht en in plaatselijke Turkse ziekenhuizen worden behandeld. Een aantal dagen geleden is een geheime opname van een vergadering in het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken via het internet uitgelekt. De directeur van de MIT heeft zich geuit over een aantal provocatieve acties in en vanuit Syrië. Als deze waar blijken te zijn, dan is dit bijzonder zorgwekkend. Ongeacht de omstandigheden en hun intenties ben ik van mening dat de hele wereld op een effectieve manier de misdrijven tegen de menselijkheid dient te bestrijden. Als er geen toestemming voor onderzoek wordt verleend in zulke zaken, dan is het evident dat dergelijke misdrijven alleen maar zullen toenemen. Stelt u zich eens voor dat iemand die in Syrië mensen heeft onthoofd, zich vrij beweegt onder ons en in onze samenleving. Dat is onacceptabel en buitengewoon gevaarlijk.
Tot slot wordt het bestaan bedreigd van de inheemse volkeren van het Midden-Oosten, waaronder het christelijk volk waartoe ikzelf behoor. Alle christenen uit de regio proberen vanwege de levensgevaarlijke omstandigheden naar Europa te vluchten. Er is al jarenlang een massale Exodus gaande. Zonder veiligheid in de regio zal de emigratie nooit stoppen. Degenen die de mogelijkheid hebben om te vluchten, zullen bij u onderdak trachten te vinden. Zij die daar blijven, zullen in angst en onzekerheid leven. Afgelopen oktober is de christelijke stad Sadad gedurende een week door de Jihadisten bezet en verwoest. De stad werd later door het Syrische leger bevrijd. Volgens het rapport van Human Rights Watch hebben de Jihadisten in Sadad 46 burgers vermoord. Sommige lijken werden uit de putten gehaald. De wereld zweeg volkomen na deze gebeurtenis die we haast een genocide kunnen noemen. Als we zwijgen, zullen dergelijke rampen toenemen.
De gevolgen van deze gebeurtenissen zullen ook nadelige effecten hebben op de Westerse samenleving. Zonder erkenning, vrijheid en veiligheid voor de inheemse christelijke volkeren in het Midden-Oosten zal de storm die er nu raast nooit afnemen.
Bronvermelding:
(1) http://www.suryaniler.com/konuk-yazarlar.asp?id=1047
(2) “Russian connection in Syria” http://www.kavkazcenter.net/eng/content/2013/07/17995.shtml
(3) http://www.all4syria.info/Archive/78121
(4) http://www.all4syria.info/Archive/84211
(5) http://haber.gazetevatan.com/konya-emniyeti-yakaladi/557095/1/gundem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten