In ongeveer anderhalf uur en aan de hand van 22 powerpointpagina’s presenteerden Margreet Stroo en Jan Schaake Verhalen van Hoop uit Palestina en Israël. De bezoeken die het reisgezelschap heeft gebracht aan het Arab Educational Institute, de souvenirwinkel van Claire Anastas en het vluchtelingenkamp Aida in Bethlehem, de Tent of Nations van Daoud Nassar en de daartegenover gelegen nederzetting Neve Daniel, aan de binnenstad van Hebron en aan het dorp At-Tuwani waar juist vorige week nog een aantal gebouwen werden gesloopt door het Israëlisch leger.
En via de presentatie van bovenstaande foto van de grote gate bij Bethlehem ging het in de tweede helft van de inleiding over de ontmoetingen die het reisgezelschap aan de andere kant van de muur heeft gehad met vertegenwoordigers van diverse organisaties die bezig zijn met de positie van Palestijnen in Israël, sociale en religieuze verhoudingen binnen de bredere Israëlische samenleving, en de verhoudingen tot gebeurtenissen in het verleden waarbij de verschillende bevolkingsgroepen in Israël hebben geleden.
Aan het begin van de vragenronde werd stilgestaan bij de eerder vandaag in Homs vermoorde Nederlandse pater Frans van der Lugt. Zijn dood heeft een grote impact op de christelijke Syrische gemeenschap wereldwijd en die in Enschede. Inspirerend is vooral zijn onophoudelijke inzet voor de vrede en deze vormde ook weer de brug naar de talloze Israëlis, Palestijnen en “Internationalen” die zich in Israël en Palestina inzetten voor vrede en mensenrechten.
Er werd gevraagd naar de emoties die de confrontaties met de muur en de Israëlische troepen bij de leden van het reisgezelschappen hebben opgeroepen en of deze niet tot pro-Palestijnse houding leidden die de rationele insteek van de studiereis zou kunnen ondermijnen. De woede en wanhoop van Palestijnen kun je je voorstellen, maar ook door Palestijnse activisten werd gesteld dat men niet zit te wachten op a priori pro-Israëlische of pro-Palestijnse betrokkenheden, maar op een inzet pro gerechtigheid.
Ook de inzet van veel joods-Israëlische organisaties en activisten om recht te doen aan Palestijnen en naast hen te staan wanneer hen door de Israëlische regering onrecht wordt aangedaan werd genoemd. Vastgesteld werd dat de brede vredesbeweging in Israël in de marge is teruggedrongen, maar dat daar talloze andere initiatieven voor terug zijn gekomen die zich deels op de Palestijnen buiten Israël richten en deels op de achtergestelde minderheden binnen Israël.
Wat die achtergestelde minderheden binnen Israël betreft werd nog wel betoogd dat de omgang van de Israëlische regering met niet-joodse minderheden in Israël beter is dan wat bijvoorbeeld de Turkse regering met minderheden in eigen land doet. Koerden, Armeniërs, Arameeërs en Grieken hebben lang moeten wachten op door de Turkse staat gefinancierd onderwijs in de eigen taal of krijgen dit nog steeds niet.
In dit kader kwam ook het vermeende karakter van Israël als joodse staat aan de orde. Vastgesteld werd dat Israël 65 jaar na de stichting van deze staat nog steeds geen grondwet heeft waarin de betekenis van dit joodse karakter nader omschreven zou kunnen worden. Wel zijn er de nodige andere wetten, regelingen en officiële verklaringen waarin het joodse karakter van de staat nader beschreven en ingevuld werd, zoals het Status Qua document.
Eenieder was duidelijk dat de veiligheid van de Israëlische staat en (joodse) Israëlische burgers volstrekt eenzijdig wordt afgewenteld op de Palestijnse bevolking. De muur scheidt niet alleen twee volken van elkaar, maar beschermt het ene volk tegen het andere, terwijl dat andere volk op geen enkele manier is beschermd tegen burgers of overheidsinstellingen van dat ene volk. Ook in die zin is de Israëlisch muur op Palestijnse grondgebied op geen enkele manier te vergelijken met de Berlijnse muur of de muur tussen de Verenigde Staten en Mexico.
Er was nog een vraag vanuit de zaal of een studiereis als deze binnenkort weer aangeboden zou worden. De inleiders konden het antwoord daarop niet geven. Wel konden ze iedereen een reis als deze aanbevelen en vanuit de zaal klonk ook waardering voor het feit dat deze reis zich niet, zoals de meeste reizen naar Israél, beperkte tot een bezoek aan de heilige plaatsen of, zoals de meeste reizen naar Palestina, tot enkel Palestijnse vredesinitiatieven, maar er kennelijk in was geslaagd een heel breed spectrum aan initiatieven en ontwikkelingen aan beide kanten van de muur te laten zien.
De organisatie van de avond bedankt de beide inleiders door hen beiden een Olijfboom in het kader van de Olijfboomcampagne aan te bieden. De voorraad olijfolie van Canaan Fair Trade heeft dan al gretig aftrek gevonden. Om kwart over tien sluit de laatste bezoeker de deur van de Wintertuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten