Tsjernobylramp demonstratief herdacht bij Urenco Almelo

Vanmiddag hield de stichting Vredes- En Duurzaamheids­Activiteiten Netwerkstad (stichting VEDAN) bij de hoofdpoort van Urenco aan de Bornsestraat in Almelo een demonstratieve herdenking van de kernramp die vandaag 29 jaar geleden heeft plaatsgevonden bij de kerncentrale van Tsjernobyl. De demonstratie was minder massaal dan de Stille Tocht die twee dagen eerder door Almelo werd gelopen ter herdenking van de Armeense Genocide en Aramese Sayfo, maar de demonstranten hielden hun actie wel langer vol.

Aan de paar voorbijgangers die op de demonstratie afkwamen werd een pamflet uitgereikt met de volgende tekst:

De kernramp bij Tsjernobyl maakte 29 jaar geleden een einde aan de Nederlandse kernenergieambities. De centrale bij Dodewaard is sindsdien gesloten, de centrale bij Borssele draait nog, maar van een derde centrale op de Moerdijk, in de Eemshaven of naast de centrale bij Borssele is het nooit meer gekomen. Voor Nederland heeft kernenergie geen toekomst. Toch voorziet Nederland via de uraniumverrijkingsfabriek van Urenco in Almelo meer dan 10% van de kerncentrales wereldwijd van de noodzakelijke splijtstof. De exploitant van de kerncentrale bij Fukushima die op 11 maart 2011 tot een kernramp leidde was klant bij Urenco.

Sinds een aantal jaren mag Urenco de bij het verrijkingsproces gigantische hoeveelheden kernafval, het zogenaamd ‘verarmd uranium’ niet meer onder de noemer van ‘grondstof’ naar Siberië afvoeren. Dat betekent dat dit kernafval, dat alleen maar wordt geproduceerd omdat we vanuit Nederland de rest van de wereld van kernbrandstof willen voorzien, in grote hoeveelheden en voor lange duur bij de COVRA in Borssele opgeslagen moet worden. Kernafval waar we als Nederlandse bevolking niets voor terugkrijgen: in ieder geval geen kernenergie en ook geen medische isotopen. Het is afval van een commercieel nucleair verrijkingsproces.

Een commercieel nucleair verrijkingsproces dat van speculaties aan elkaar hangt. Kort na de kernramp van Fukushima, toen grote kernenergieproducenten als Japan en Duitsland hun kerncentrales stillegden en feitelijk besloten om het aandeel kernenergie drastisch terug te brengen, kon iedereen voorspellen dat de wereldmarkt voor verrijkt uranium kleiner zou worden of in ieder geval niet zou groeien. Urenco Almelo besloot echter een vergunning aan te vragen voor een vergroting van de productiecapaciteit naar 125%. Een vergroting waarvan het bedrijf pas later toegaf deze helemaal niet nodig te hebben. Ook blijkt een deel van de uraniumvoorraad bij Urenco Almelo in handen van grondstofspeculanten. Radioactieve brandstof als windhandel.

In navolging van de Duitse energiemaatschappijen en de Britse regering, heeft ook de Nederlandse regering een paar jaar geleden besloten niet langer eigenaar te willen zijn van dit Duits-Brits-Nederlandse concern en haar aandelen te willen verkopen. Een voor-de-hand-liggende en onomstreden gegadigde heeft zich kennelijk nog niet gemeld, want sinds het najaar van 2013, toen de Nederlandse regering dit voornemen bekend maakte, zwijgt ze in alle talen.

Een voor-de-hand-liggende en onomstreden overname-kandidaat is ook nog niet zo 1-2-3 gevonden. De verrijkingstechnologie van Urenco is namelijk ook geschikt voor het vervaardigen van de splijtstof voor kernwapens en via de diefstal vanuit Almelo door de Pakistaanse kernonderzoeker Abdulqadir Khan is deze kennis niet alleen toegepast in de vervaardiging van de Pakistaanse kernbom, maar blijkt deze ook doorverkocht te zijn aan Iran en Noord-Korea waarmee het Westen thans moeizame discussies voert over het niet toepassen van deze kennis voor kernwapens waar ze zelf overigens met boter op haar hoofd bezig is de bestaande kernwapenarsenalen te ‘moderniseren’.

Voor stichting VEDAN is er dan ook maar één voor-de-hand-liggend toekomstscenario voor Urenco Almelo: sluiting. Het zou goed zijn als dit besluit daadwerkelijk genomen werd vóór de 30^ste herdenking volgend jaar.