Anderhalf jaar geleden organiseerde de Aramese Beweging voor Mensenrechten een bijeenkomst met Elia Barsoum over de situatie in Libanon "in de schaduw van de oorlog in Syrië". Deze dagen is Elia, die in Beirout woont en werkt maar tijdense de Libanese burgeroorlog naar Enschede is gevlucht en daar de Nederlandse nationaliteit aan over heeft gehouden, weer in Nederland en vanavond praatte hij enkele bestuursleden van ABM bij over de verdere ontwikkelingen.
Die zijn er echter nauwelijks. De twee grote politieke blokken die naar twee opeenvolgende demonstraties in 2005 zijn genoemd en waarvan de "8 maart alliantie" de Syrische regering steunt en de "14 maart alliantie" de Syrische oppositie, hebben kort na Elia's presentatie in het voorjaar van 2014 een soort regering van nationale eenheid gevormd, die echter alleen maar op de winkel past en de rust tracht te bewaren, maar niet aan regeren toekomt, zodat het land feitelijk is lamgelegd. De twee blokken kunnen het niet eens worden over de verkiezing van een nieuwe president of over de invulling van andere belangrijke functies en zelfs niet over iets basaals als het afsluiten van een nieuw contract over verwerking van het huishoudelijk afval in het land, zodat dat sinds enige tijd in veel steden niet meer wordt opgehaald en in andere steden tijdelijk ergens op het eigen grondgebied wordt opgeslagen in afwachting van een landelijke regeling. Ook de parlementsverkiezingen die eigenlijjk in 2014 hadden moeten plaatsvinden zijn voorlopig uitgesteld naar 2017.
Het aantal Syrische vluchtelingen in het land is nog verder toegenomen en bedraagt volgens Elia inmiddels twee miljoen. Op een Libanese bevolking van vier miljoen! Er vindt verdringing op de Libanese arbeidsmarkt plaats, omdat Libanese arbeidskrachten niet wettelijk beschermd zijn en aan door hun werkgevers aan kant worden gezet om Syrische vluchtelingen in te huren die bereid zijn om voor elk bedrag te werken. Ook de druk op de huizenmarkt neemt toe, hoewel deze vooralsnog wordt opgevangen door het bewonen van eigenlijk voor bewoning ongeschikte panden zoals winkels.
Terwijl alle etnische en religieuze scheidslijnen waarlangs in Syrië de oorlog wordt gevoerd ook in Libanon aanwezig zijn, en zelfs nog veel meer, is het tot dusverre in Libanon betrekkelijk rustig gebleven. Een verklaring is dat de Libanese bevolking haar eigen burgeroorlog nog vers in het geheugen heeft en alle partijen dit niet nog eens mee willen maken. Een andere verklaring is dat degenen die elkaar wel willen bevechten, dat op dit moment naar hartelust en op grote schaal in buurland Syrië kunnen doen. Van Hezbollah is dat bekend, maar Elia benadrukt dat ook extremistische soennieten uit Libanon zich bij de strijd in Syrië hebben aangesloten, zij het dan niet als herkenbare uit Libanon afkomstige militie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten