Bericht van "onze man in Libanon"

Het continu toenemende geweld in Syrië leidt niet alleen tot een aanhoudende stroom vluchtelingen naar de buurlanden, maar ook tot steeds groter wordende spanningen in die landen die inmiddels al tot grotere of kleinere vormen van geweld hebben geleid. Buurland Libanon, met amper 4 miljoen inwoners, heeft alleen al één miljoen officieel geregistreerde Syrische vluchtelingen opgevangen terwijl algemeen erkend wordt dat daarnaast een half miljoen niet geregistreerde Syrische vluchtelingen in Libanon wonen. Bovendien viel in het voorjaar van 2013 de Libanese regering over de houding die ze ten aanzien van de strijd in buurland Syrië moest aannemen en in het politiek, etnisch en religieus zeer verdeelde land kon maandenlang geen nieuwe regering worden gevormd. Wat betekent dat nu voor de Libanese bevolking?

Op vrijdagavond 21 februari 2014 organiseerde de Aramese Beweging voor Mensenrechten een bijeenkomst over “Libanon in de schaduw van Syrië” waarbij de aanwezigen het verhaal uit de eerste hand konden krijgen van Elia Barsoum die van 1987 tot 1997 in Twente heeft gestudeerd en gewerkt en daarna naar Libanon is teruggekeerd waar hij nu aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet werkt.

Wat betreft de politieke situatie in Libanon had Elia Barsoum groot nieuws. Juist enkele dagen vóór deze bijeenkomst had Libanon weer een regering: een regering van nationale eenheid bestaande uit 8 ministers van de pro-Syrische “8 maart coalitie”, 8 ministers van de anti-Syrische “14 maart coalitie” en 8 ministers die niet tot één van beide coalities behoren. Door de vluchtelingenstroom is alles in Libanon een stuk duurder geworden, aldus Barsoum, terwijl het wegvallen van het Syrische achterland grote negatieve gevolgen heeft voor de Libanese economie.

Er vinden in Libanon verschillende aanslagen plaats, maar anders dan in de jaren die leidden tot de Libanese burgeroorlog blijkt het Libanese leger in staat hier adequaat tegen op te treden. Bovendien zit, volgens Barsoum, niemand in Libanon te wachten op een volgende burgeroorlog: “wij hebben ons lesjes wel geleerd”. Toch worden ook in Beiroet weer barricades opgericht om mogelijke aanslagplegers buiten de wijk te houden. Gevraagd naar specifieke veiligheidsmaatregelen voor de Aramese en andere christenen in Libanon stelt Barsoum dat je maar het beste kunt samenwerken met andere bevolkingsgroepen in je omgeving dan dat je jezelf isoleert. Beter een goede buur dan een verre vriend. Er waren zo’n 40 aanwezigen waaronder drie gemeenteraadsleden van evenzoveel verschillende politieke partijen.